SENİN LİMANIN

Düşün ki denize bakan bir camın önündesin. Masanda oturmuşsun, elin tuşların üzerinde geziniyor. Yazmak istiyorsun…

Yaşadıklarını, atlattığın fırtınaları, sessizce ağladığın geceleri, aklından geçen her şeyi bir bir dökmek istiyorsun bembeyaz sayfaya. Bir yanın sayfanın kirlenmesinden korkarken diğer yanın da kelimelerinin yetersiz kalmasından dolayı tereddütte. Dakikalarca, saatlerce oturuyorsun başında, yazıp yazıp siliyorsun bütün kelimeleri… Alışık değilsin derdin olmadan bir şeyler yazmaya. Yıllarca derdini, kederini dökmüşsün oraya. Sığınacak en büyük hatta bazen de tek limanın olmuş. Kelimelerin tükenince, mürekkebin azalınca ihanet etmiş gibi hissediyorsun. Ama şunu unutuyorsun ki kelimeler sana yüz çevirmez, kitaplar sana küsmez, mürekkep sana tavır yapmaz… Halinden anlar sana müsaade eder. Dinlen, kahveni yudumla sadece biraz denize bak diye izin verir. Çünkü bilir ki gün geldiğinde oraya döneceksin. Bütün limanları yıkıp, kendi limanını inşa edeceksin. Sana senden başka yol yok. Yıllarca avuttular bizi beyaz atının üstünde saçları rüzgârda savrulan prenslerle… Belki gerçekten de prensler vardır. Ama biz hikâyede ki prenses değil de cadıysak… Hayatımızın iplerini kafasına göre masalını yazan yazarlara mı bırakacağız? Prensimiz bizim için limanı yakmıyorsa köşemizde bekleyip, prensi elde etmeye mi çalışacağız? Bu ne kadar doğru? Kesinlikle doğru değil… Benim, gelip beni öpsün diye ya da ejderhayı yensin diye bekleyecek zamanım yok. Biz ejderhayı da yeneriz, dönsünler diye beklediğimiz limanları da yakarız, gerekirse prensi de kurtarırız. Bize yapamazsın diyenlere inat biz her şeyi yaparız. Sen de yap! Pes etti demelerine müsaade etme. Kalk ayağa, kendini kurtar.

Bütün limanları yak sonra da kendi limanını inşa et. Ayakları yere sağlam basan, geldiklerinde yıkamayacakları bir liman. İstersen başarırsın! Şimdi ise geriye tek bir şey kalıyor. Yıllarca kaldığın camın arkasından çık. Al eline kâğıdını, kalemini saatlerce otur limanına ve ejderhayı nasıl yendiğini bütün dünyaya anlat. Mürekkebinin azaldığını hissedersen ben oradayım.