ERKEK ADAM (!)

Bir çocuk kendini korumayı önce anne ve babasından sonra da çevresinde ki insanlardan öğrenir.

Sen oğlunun geceleri rahat rahat gezmesine izin verip altına da erkek adamdır deyip araba verirken kızını eve hapsettiğin zaman bu ilerde bir cana bedel olabilir. Erkek adamdır yapar deyip, kızım namus budur sen bunları yapamazsın dersen o çocuklar namus nedir bilmez. Sen oğluma gerçekleri öğretiyorum deyip ergenliğine geldiğinde de bir kıza karşı olmayan haklarını anlatırsan ve sen erkek adamsın dersen, kızını korumayı bekleme! Kızına evden çıkarken kapat kızım bacaklarını, önüne bak demek yerine bir kere oğlunuza seninde bir annen, bir kardeşin var demeyi deneyin. Biz kısa etek giyiyoruz diye siz bize bakmayı kendinizde hak görürken, biz sizin isteklerinizi yerine getirmek veyatta hormonlarınızın ele geçirdiği kokunuzu koklamak zorunda değiliz. Namus bekçisi olarak başımıza oğullarınızı dikerken namusun sadece onlara hak olmadığını hatırlayın. Biz insanları kadın ve erkek olarak ayırmak istemiyoruz. Peki, siz niye bunu daha sütten kesilmemiş çocuklarınıza empoze ediyorsunuz? Sizin görmüyor, duymuyor oluşunuz her gün olan bu sıradan (!) olayları yok etmiyor. Ben içimdekileri dökmek için bir nebze olsun hayattan uzaklaşıp güzel şeyler yazmak için girdiğim bu yolda, şimdi sadece bunları yazabiliyorum. Belki on kişi, belki otuz kişi okuyacak demiyorum. İçimi dökmek için geldim ve ne yazık ki içim bunlarla dolu.

Biz her gün bir şeyler öğreniyoruz. Her gün yaşamaya, her gün hayata sımsıkı tutunmaya çalışıyoruz. Peki, bunda neden başarısız oluyoruz? Güçsüz olduğumuz için mi yoksa her kalkmaya çalıştığımızda bazen sözlerinizde bazen de ellerinizle bizi itişinizden dolayı mı? Siz her seferinde düştüğümüzde daha çok kanasın diye ellerimizin, diz kapaklarımızın altına çakıl taşları seriyorsunuz. Ama biz güçlüyüz kanamaya devam etsek de kalkmaktan vazgeçmiyoruz! İnanıyoruz bir gün gelecek ve kız çocuklarımız yaşı geldiğinde sadece sevdiği "adamlara", kendi istekleriyle dokunacak.